Μιλήσαμε για τη δυσκολία αυτονομίας που αντιμετωπίζουν οι ανάπηροι πολίτες, όχι μόνο εξαιτίας της έλλειψης προσβάσιμων σπιτιών, αλλά και λόγω των προκαταλήψεων και της απροθυμίας πολλών ιδιοκτητών να νοικιάσουν ένα σπίτι σε άτομο με αναπηρία. Οι απαιτούμενες προσαρμογές -στην είσοδο, στους εσωτερικούς χώρους, στη γενικότερη λειτουργικότητα του σπιτιού- συχνά λειτουργούν ως αόρατος φραγμός, στερώντας από πολλούς ανθρώπους το δικαίωμα στην αυτόνομη και αξιοπρεπή κατοικία.

Η στέγαση δεν είναι πολυτέλεια. Είναι βασικό κοινωνικό δικαίωμα και κρίσιμος παράγοντας ισότιμης συμμετοχής.