Ταρίκ Αλί: Ισλάμ, Η.Π.Α, Ευρώπη και Αυτοκρατορικός Φονταμενταλισμός
500 χρόνια σιωπής
Κατά τη διάρκεια του πρώτου πολέμου στον Κόλπο, το 1990,
άκουσα έναν ανόητο τηλεπαρουσιαστή στο BBC, να λέει ότι οι Άραβες είναι ένας απολίτιστος
λαός. Αυτό με εξόργισε και με σόκαρε. Ως τότε, αν και είχα μεγαλώσει στο
Πακιστάν σε Ισλαμικό περιβάλλον, θεωρούσα δεδομένα κάποια στοιχεία του εκεί
πολιτισμού. Επειδή όμως έγινα αθεϊστής, όπως περιγράφω στο βιβλίο μου, δεν
ενδιαφέρθηκα ποτέ για ό,τι αφορά την ίδια τη θρησκεία. Όταν άκουσα το BBC να λέει ότι οι Άραβες
δεν έχουν πολιτισμό, εκτός από το ότι ήθελα να δείρω τον σχολιαστή, μου
προέκυψαν στο μυαλό κάποια ερωτήματα, ως προς το γιατί το Ισλάμ έχει
ταξινομηθεί, σε αυτό που αποκαλούμε «Τρίτος Κόσμος». Γιατί δεν έδρασε στην
Ευρώπη όπως ο Ιουδαϊσμός ή ο Χριστιανισμός; Μπορεί ο Ισλαμισμός να είχε
προβλήματα, ήταν όμως παρών. Γιατί απουσίαζε το Ισλάμ; Για να βρω απάντηση σε
αυτό το ερώτημα, πήγα στην Ισπανία. Επειδή γνώριζα ελάχιστα, πρέπει να είμαι
ειλικρινής, σχετικά με την Αλ Ανταλούς, αποφάσισα να μελετήσω την Αλ Ανταλούς,
τη Μουσουλμανική Ισπανία, που διήρκησε 500 χρόνια και να βρω τι έφερε την ήττα
σε αυτόν τον πολιτισμό. Για ‘μένα έγινε ένα συναρπαστικό ταξίδι ανακάλυψης. Ανακάλυψα
πράγματα, στα οποία ως τότε δεν έδινα μεγάλη σημασία, όπως το ότι η Ισπανική
γλώσσα περιέχει εκατοντάδες Αραβικές λέξεις. Ο περίφημος Ισπανικός χαιρετισμός
«Hola», προήλθε ως σύντμηση
της λέξης «Va-Hallah». Στην συνέχεια έγινε «Halia» και μετά «Hola». Πολλοί ισπανοί δεν το γνώριζαν. Πολλά
ονόματα κατάγονται από την Αραβική γλώσσα, όπως τα Almaria, Aljesira, ή Tarifa, που ήταν Αραβικά ονόματα.
Πως εκτοπίστηκε λοιπόν το Ισλάμ από την Ευρώπη; Η απάντηση
ήταν: «Με πόλεμο». Με πόλεμο, με κατακτήσεις, με βασανισμούς και συνθλίβοντας
την ταυτότητα αυτή στην Ισπανία. Το 1942, έπαιξε ρόλο στο σχηματισμό της
Ευρωπαϊκής ταυτότητας που υπάρχει έως σήμερα. Ήθελαν να αφανίσουν εναλλακτικούς
πολιτισμούς, εναλλακτικές κουλτούρες και να καταστήσουν την Ευρώπη εντελώς Χριστιανική.
Έτσι, Εβραίοι και Μουσουλμάνοι, που συνυπήρχαν σε ένα καλό επίπεδο, εκδιώχθηκαν
από την Ανδαλουσία. Όσοι δεν εκδιώχθηκαν, υποχρεώθηκαν να βαπτισθούν
Χριστιανοί. Υπάρχουν πάμπολλες ιστορίες με την Ιερά Εξέταση να κατασκοπεύει,
για να δει μήπως ο κόσμος πλενόταν τρεις φορές τη μέρα, αφού πλένεσαι συχνά θα
είσαι Μουσουλμάνος ενώ οι Καθολικοί δεν κάνουν δηλαδή μπάνιο, βρωμάνε. Επίσης
στο νησί της Μαγιόρκα, όπου πολλοί Εβραίοι βαπτίσθηκαν –και οι Εβραίοι εκεί
ήταν οι αργυροχρυσοχόοι. Η Ιερά Εξέταση, έλεγχε τι έκαναν οι Εβραίοι αυτοί το
Σάββατο. Πολλοί από τους βαπτισμένους Εβραίους, κάθονταν έξω από το μαγαζί τους
τρώγοντας χοιρινό, για να δείξουν πως είναι βαπτισθέντες. Λόγω της ενασχόλησής
μου, άρχισα να συζητώ με λόγιους Ισλαμιστές και φονταμενταλιστές, που δεν γνώριζαν
αρκετά για την ίδια τους την ιστορία. Το 80% των συμβούλων του Σαλαδίνου, όταν
ήταν σουλτάνος στο Κάιρο, ήταν Εβραίοι. Αυτό λοιπόν που προσπαθούσα, μερικές
φορές ασυνείδητα, ήταν να εξηγήσω στους Εβραίους και στους Ισλαμιστές
φονταμενταλιστές, ότι ιστορικά ο Ιουδαϊσμός και το Ισλάμ, έχουν συνεργασθεί
καλά σε γενικές γραμμές. Τόσο στην Ανδαλουσία, όσο και στον Αραβικό κόσμο.
οθωμανική αυτοκρατορία
Αν το Ισλάμ εκδιώχθηκε με πόλεμο από την Ανδαλουσία, τι συνέβη
με την Οθωμανική Αυτοκρατορία που κράτησε τόσο; Ήταν μια αυτοκρατορία, που
πάντα έψαχνε μια θέση στην Ευρώπη. Οι Οθωμανοί Σουλτάνοι και οι υπάλληλοί της
ήταν πανέξυπνοι, έδωσαν άσυλο στην Κωνσταντινούπολη, στους διωχθέντες
Προτεστάντες. Έδωσαν άσυλο στους διωχθέντες Εβραίους από την Ισπανία. Οι
Οθωμανοί γνώριζαν καλά ποιοι ήταν οι εχθροί τους, η Κωνσταντινούπολη είχε
καταστεί καταφύγιο, φιλοξενώντας πολλούς ανθρώπους που εκδιώχθηκαν στην Ευρώπη.
Γιατί η Οθωμανική Αυτοκρατορία, δεν εκσυγχρονίσθηκε όπως έκανε ακριβώς δίπλα της
η Ευρώπη; Αναζητώντας τα διλήμματα και τις αντιφάσεις των Οθωμανών, συμπέρανα
ότι ο λόγος για τον οποίο δεν εκσυγχρονίσθηκαν, ήταν οι εσωτερικές δομές του
Οθωμανικού κράτους και οι θρησκευτικοί σύμβουλοι των Σουλτάνων. Δηλαδή οι
Καδήδες, οι οποίοι γνώριζαν επακριβώς τι συνέβαινε στην Ευρώπη αλλά δεν ήθελαν
να επιλέξουν αυτόν τον δρόμο.
Υπήρχε ένας μεταρρυθμιστής Σουλτάνος, που έλεγε: «Οι
Ευρωπαίοι ανακάλυψαν την τυπογραφία, γιατί να μην το έχουμε κι εμείς, να
εκδίδουμε τα βιβλία μας;» Και ο Καδής έλεγε: «Θυμάσαι τον Λούθηρο; Θυμάσαι τι
έπαθε ο Χριστιανισμός μετά την ανακάλυψή του;» Κάθε απόπειρα εκσυγχρονισμού
έβρισκε εμπόδια. Όπως όταν ανακαλύφθηκαν τα ωρολόγια, η Τουρκία έμεινε για πολύ
καιρό χωρίς ρολόγια, διότι γραφειοκράτες και Καδήδες, έλεγαν ότι δε χρειάζονταν,
αφού πίστευαν, έλεγαν, στον τακτικό χρόνο με τις πέντε προσευχές ημερησίως.
Συνεχώς υπήρχε μια σύγκρουση και οι εσωτερικές δομές της Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας, δεν επέτρεπαν καμιά ελευθερία οικονομικής δραστηριότητας, ώστε
να υπάρξει φεουδαρχισμός και μετά καπιταλισμός.
γυναίκες
Στην απαρχή του Ισλάμ, οι γυναίκες είχαν ενεργό ρόλο. Ο
πρώτος φιλόσοφος που έθεσε το ερώτημα για τη θέση της γυναίκας, ήταν ο Αβερόις.
Είπε ότι, μια κοινωνία όπου ο μισός πληθυσμός δεν έχει τα ίδια δικαιώματα με
τον υπόλοιπο μισό, είναι μια κοινωνία καταδικασμένη να πεθάνει. Αυτή η εικόνα
των σύγχρονων φονταμενταλιστών, ότι πρέπει πρωτίστως να πατάσσονται οι
γυναίκες, αν και αυτό έχει ρίζες σε κάποια ρεύματα του Ισλάμ, αντικρούεται από
τα πρώτα χρόνια, όπου οι γυναίκες κυριαρχούσαν. Ένας λόγος για τον οποίο
μεγάλωσε η πατριαρχία στο Ισλάμ, ήταν η εξουσία των γυναικών, οι οποίες έπρεπε
να συνθλιβούν. Τις φοβούνταν. Φοβούνταν το ότι ήταν έμποροι και τη σεξουαλική
τους ιταμότητα. Ο ιδρυτής του Σιιτισμού, ο Χαλίφης Αλί, έγραψε ότι η σεξουαλική
επιθυμία των γυναικών είναι μεγαλύτερη. Όλα αυτά τα τρελά ειπώθηκαν για να τις
έχουν υπό έλεγχο. Κοινωνικός έλεγχος, σεξουαλικός έλεγχος, για να τις
περιορίζουν και τα κατάφεραν καλά. Αλλά και έτσι ακόμα, στην Ανδαλουσία του 10ου
αιώνα, υπήρχε μια ποιήτρια ερωτικών ποιημάτων στην Κόρντοβα.
αδιαλλαξία
Κατά τη γνώμη μου, αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, πρέπει να
αναρωτηθούμε, πως αναπτύχθηκε το πολιτικό Ισλάμ και πότε αναπτύχθηκε. Πάντα
υπήρχαν μικρά ρεύματα. Όταν όμως, κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου, οι Η.Π.Α
πολεμούσαν τον κομμουνισμό, χρειάζονταν συμμάχους. Δεν το αρνήθηκαν ποτέ. Και
οι βασικοί τους σύμμαχοι από τους Άραβες ήταν οι Ουαχαβίτες, οι οποίοι τελικά
τους χτύπησαν την 11η Σεπτεμβρίου 2001. Αυτοί ήταν οι άνθρωποι τους
οποίους χρησιμοποίησαν, για να αναπτύξουν το είδος αυτό του Ισλάμ. Τους
έστειλαν στο Πακιστάν και στην Ινδονησία και σε όλο τον κόσμο, για να
πολεμήσουν τον κομμουνισμό. Οι άνθρωποι αυτοί εξοπλίσθηκαν, αργότερα
χρηματοδοτήθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν ως όργανο από τις Η.Π.Α Όταν οι Ρώσοι
έκαναν το λάθος να καταλάβουν το Αφγανιστάν, οι Αμερικανοί πετούσαν τη σκούφια
τους. Χρησιμοποίησαν τους ανθρώπους αυτούς, για να κηρύξουν τζιχάντ. Υπάρχει
μια ωραία εικόνα με τον Σύμβουλο του Κάρτερ, τον Μπρεζίνσκι, να στέκεται στα
σύνορα μεταξύ Πακιστάν και Αφγανιστάν και να βγάζει λόγο σε μια θάλασσα από
γενειάδες, λέγοντας: «Κηρύξτε την τζιχάντ, ο Θεός είναι μαζί σας!» Η τζιχάντ
στο Αφγανιστάν, οργανώθηκε και χρηματοδοτήθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Όλοι
όσοι αποτελούν το βασικό πυρήνα της Αλ Κάιντα, είναι παλαίμαχοι του πολέμου στο
Αφγανιστάν. Είναι γνωστό σε όλους αυτό. Χρησιμοποιήθηκαν και πετάχτηκαν όπως τα
προφυλακτικά. Και αυτοί αντιστάθηκαν. Το μόνο όπλο που διέθεταν ήταν η
θρησκεία, το Ισλάμ, επειδή αυτό είχαν διδαχθεί.
Υπάρχει όμως κι άλλο πρόβλημα. Στον Αραβικό κόσμο καθώς και
στην Ινδονησία, όλες οι υπάρχουσες εναλλακτικές, είτε πρόκειται για κοσμικό
εθνικισμό, είτε για κομμουνισμό, είτε για μπααθισμό στο Ιράκ, εξολοθρεύτηκαν
συστηματικά από της Η.Π.Α. Τελευταίο παράδειγμα ήταν η κατάληψη του Ιράκ το
2003. Έτσι, δημιουργείται ένα κενό, αλλά ποιος θα γεμίσει το κενό; Στην
Ινδονησία, το κομμουνιστικό κόμμα είχε 3 εκατομμύρια μέλη. Στο Πακιστάν
κυκλοφορούσαν αστεία, για να πικάρουν τους θρήσκους, όπως: «Ποια είναι η
μεγαλύτερη Μουσουλμανική χώρα; Η Ινδονησία. Ποιο είναι το μεγαλύτερο
κομμουνιστικό κόμμα; Της Ινδονησίας». Πως υπάρχει μουσουλμανική χώρα με τέτοιο
κομμουνιστικό κόμμα; Όμως αυτό το κομμουνιστικό κόμμα σβήστηκε από το χάρτη, οι
ομάδες που βοήθησαν να συμβεί αυτό, είναι αυτές που σήμερα κυριαρχούν. Τώρα το
μετανιώνουν, ζητάνε συγγνώμη που σκότωσαν τόσους ανθρώπους, αλλά σκότωσαν ένα
εκατομμύριο κομμουνιστές τότε! Ένα εκατομμύριο! Έτσι, έχει δημιουργηθεί ένα κενό
και όταν έπεσαν οι βόμβες στο Μπαλί, είπα: «ρωτήστε τους εαυτούς σας πως
προέκυψε αυτό». Επικρατεί μία ακαταστασία σε παγκόσμιο επίπεδο, που έχει
προκληθεί, όχι ολοκληρωτικά, αλλά κυρίως από τις ανάγκες της Αμερικανικής
Αυτοκρατορίας. Όπως κι η νέα ακαταστασία, που παρατηρούμε στον κόσμο, είναι
επίσης απόρροια των αναγκών της Αμερικανικής Αυτοκρατορίας.
αυτοκρατορικός φονταμενταλισμός
Όταν ο Δυτικός Τύπος έπαθε ψύχωση με τον φονταμενταλισμό,
αποφάσισα να το αντιστρέψω και να τους εξηγήσω, ότι ναι υπάρχει θρησκευτικός
φονταμενταλισμός αλλά υπάρχει και μη- θρησκευτικός φονταμενταλισμός. Είναι
αυτός όπου η αυτοκρατορία είτε έχει δίκιο είτε όχι, πρέπει να αμυνθεί η ίδια
και τα συμφέροντά της και αυτή η αντίληψη είναι ισχυρή στις Η.Π.Α. Μπορεί στις
Η.Π.Α να υπάρχει μια ισχυρή μειοψηφία, που είναι κατά του αυτοκρατορικού ρόλου
των Η.Π.Α, αλλά υπάρχουν κι αυτοί που λένε: «Για να το λέει ο Πρόεδρος, ξέρει.
Είναι για το καλό της Αμερικής. Ο Θεός σώζει την Αμερική!» Τι είναι λοιπόν
αυτό; Τυφλή πίστη. Πίστη στον ηγέτη που προβαίνει στις πιο αποτρόπαιες πράξεις,
όπως τη χρήση πυρηνικών όπλων στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, τη χρήση χημικών
όπλων στο Βιετνάμ, τις δεκαετίες 1960-70, εξαιτίας των οποίων πολλοί άνθρωποι
υποφέρουν ακόμα. Τη χρήση εμπλουτισμένου ουρανίου στους πολέμους του Κόλπου,
εξαιτίας του οποίου άνθρωποι θα υποφέρουν για τα επόμενα 15 χρόνια. Αυτά είναι
τα πεπραγμένα της αυτοκρατορίας και οι πολίτες της και πολλοί πρώην αριστεροί
διανοούμενοι, το υπερασπίζονται αυτό, λέγοντας ότι είναι για το ευρύτερο καλό.
Ποιο ευρύτερο καλό; Μόνο το καλό της αμερικανικής αυτοκρατορίας εξυπηρετεί. Το
καλό αυτό μετατρέπεται σε αγαθά, τα οποία κυκλοφορούν από αμερικανικές
επιχειρήσεις. Γι’ αυτό έφτιαξα τη φράση «αυτοκρατορικός φονταμενταλισμός», ώστε
να περιγράψω τις ανάγκες της αμερικανικής αυτοκρατορίας.
Όταν κάηκε η Βιβλιοθήκη της Βαγδάτης, το 13ο
αιώνα, η είδηση διαδόθηκε με ένταση σε
όλον τον Ισλαμικό κόσμο. Η πυρπόληση της Βιβλιοθήκης της Βαγδάτης, του 13ου
αιώνα, επαναλαμβάνεται με νέα πυρκαγιά στη Βιβλιοθήκη της Βαγδάτης, του 21ο
αιώνα. Αλλά η πυρπόληση της Βιβλιοθήκης και η λεηλασία των μουσείων στον 21ο
αιώνα, υπό την «αιγίδα» του δυτικού πολιτισμού, απλώς επισημάνθηκε στον κόσμο
του Ισλάμ. Γιατί επέτρεψαν να γίνει κάτι τέτοιο; Δεν αποδέχομαι καμιά από τις
δικαιολογίες των Η.Π.Α για το λόγο που κατέλαβαν το Ιράκ. Ο επικεφαλής της ΟΥΝΕΣΚΟ
δήλωσε δημόσια, ότι πριν αρχίσει ο πόλεμος έστειλε γραπτό τελεσίγραφο προς τον
αμερικανικό στρατό, που επρόκειτο να καταλάβει τη χώρα, λέγοντας: «Σας
παρακαλώ, μην επιτρέψετε την λεηλασία των μουσείων, όπως κάνατε στη διάρκεια
του πρώτου πολέμου στον Κόλπο».
αντίσταση
Πιστεύω ότι θα γίνουμε μάρτυρες αύξησης της αντίστασης στο
Ιράκ. Υπάρχει ήδη πολιτική αντίσταση. Όλες οι διαδηλώσεις απαιτούν να φύγουν οι
Η.Π.Α από το Ιράκ. Οι Η.Π.Α, θα προσπαθήσουν να ελέγξουν τα πετρέλαια, να
ιδιωτικοποιήσουν το μεγαλύτερο μέρος του Ιράκ και έπειτα να εγκαθιδρύσουν ένα
καθεστώς μαριονέτα, με κάποιο σχετικό δημοκρατικό προσωπείο. Αλλά δε θα
επιτρέψουν ελεύθερες εκλογές. Δύσκολα θα επιτρέψουν στη Βουλή την κατάρτιση
νέου συντάγματος, διότι γνωρίζουν ότι η κατάσταση αυτή εγκυμονεί κινδύνους. Η
Δημοκρατία έχει και την επικίνδυνη πλευρά της, γιατί μέσω αυτής, ίσως εκλεγούν
κυβερνήσεις που δεν θέλουν οι μεγάλες δυνάμεις. Όταν έγινε στο Ιράν, το 1951,
έριξαν τον Μουσάντεκ. Δεν θέλουν δημοκρατικά καθεστώτα σε πετρελαιοπαραγωγικές
χώρες. Γι’ αυτό προσπάθησαν να ρίξουν τον Τσάβες στη Βενεζουέλα, για να
επαναφέρουν τον έλεγχο της ολιγαρχίας. Αυτό θα προσπαθήσουν να κάνουν και θα
υπάρξει αντίσταση στο Ιράκ. Πολλοί Ιρακινοί είναι οπλισμένοι, όπως γνωρίζετε.
Είτε είναι με ένοπλη αντιπαράθεση, είτε κλεφτοπόλεμος, προσπαθώντας να σκοτώνουν
κάθε τόσο μερικούς Αμερικανούς. Θα είναι χαμηλής έντασης η αντίσταση, μέχρι να
γίνει η μεγάλη έκρηξη. Αυτό πιστεύω ότι θα γίνει.
«αστυνομικό κράτος»
Όποτε οι Η.Π.Α πάνε στο εξωτερικό ψάχνοντας για περιπέτεια,
πάντα σφίγγουν τα λουριά της εσωτερικής ασφάλειας, επειδή φοβούνται την κοινή
γνώμη. Ας μην ξεχνάμε ότι δεν είναι ολοκληρωτικό καθεστώς. Είναι ένα
δημοκρατικό κράτος, όπου η δημοκρατία έχει πρόβλημα. Τα τελευταία 20 χρόνια,
είναι ένα πλούτο-δημοκρατικό κράτος. Είναι πλουτοκρατικό από τη μία και
δημοκρατικό από την άλλη. Χωρίς το πολύ χρήμα, η δημοκρατία δε θα λειτουργεί.
Παρόλα αυτά όμως, υπάρχει χώρος για διαφωνούντες. Όταν διεξάγουν πόλεμο, αυτός
ο χώρος τίθεται υπό αμφισβήτηση. Δεν θέλουν να καταλάβουν μόνιμα το χώρο αυτό
οι διαφωνούντες, έτσι ψηφίζουν διάφορους νόμους. Μετά τη Ρωσική Επανάσταση το
1917, ο Γουίλσον ο πιο φιλελεύθερος Πρόεδρος, τον οποίο λατρεύουν, έφερε προς
ψήφισμα το νόμο περί κατασκοπείας. Με το νόμο αυτό η κυβέρνηση μπορούσε να
συλλάβει όποιον ήθελε. Στις περίφημες εφόδους του Υπουργού Δικαιοσύνης τότε,
αναρίθμητοι ξένοι: Ιταλοί, Ισπανοί, Γερμανοί, συνελήφθησαν και απελάθηκαν. Όσο
διαρκούσε ο πόλεμος του Βιετνάμ, υπήρχε ένα ειδικό πρόγραμμα του F.B.I, με το οποίο έμπαιναν σε σπίτια και παρακολουθήσαν
τηλέφωνα. Είναι μέρος της όλης της διαδικασίας και δεν είναι ασυνήθιστο. Έχουν
εναντιωθεί Αμερικανοί σε αυτό και θα το ξανακάνουν.
διανοούμενοι
Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε, είναι ότι σε όλη τη διάρκεια
της ανθρώπινης Ιστορίας, σε περιόδους ήττας, πολλοί που παλαιότερα στήριζαν
αγώνες, άλλαξαν πλευρά. Έχει συμβεί πολλές φορές. Συνέβη μετά την Αγγλική
Επανάσταση, το 17ο αγώνα, όπου οι περισσότεροι από τους ακραίους
επαναστάτες τότε, εχθρεύονταν τόσο πολύ τον Κρόμγουελ, που αργότερα υποστήριξαν
την παλινόρθωση της μοναρχίας. Έχασαν την αίσθηση της ισορροπίας και αυτό έχει
συμβεί με ανθρώπους σαν τον Ρούσντι και τον Χίτσενς. Οι οποίοι ξεκίνησαν ως
αριστεροί και μετά την κατάρρευση της Ε.Σ.Σ.Δ, όταν δεν υπήρχε αντικειμενική
πλέον αντίθεση έναντι των Η.Π.Α, αποφάσισαν να κόψουν τις απώλειες. Το έθεσαν
ως εξής «Το παιχνίδι παίζεται μόνο από την Αμερική, είναι πιο προοδευμένη από
τους οπισθοδρομικούς μουσουλμάνους και άρα πρέπει να την υποστηρίξουμε». Αλλά
στην περίπτωση κάποιων, όπως για παράδειγμα του Χίτσενς, ο Γκόμπενταλ μου είπε:
«Μην ξεχνάς ότι ο Χίτσενς είναι δημοσιογράφος». Και προκειμένου να παραμείνει
δημοσιογράφος στο Vanity
Fair και άλλα περιοδικά του
είδους, έπρεπε να επιλέξει αυτήν την πλευρά. Μετά την 11η
Σεπτεμβρίου, δεν μπορείς να είσαι ακρίδα και να πηδάς απ’ τη μια πλευρά στην
άλλη. Πρέπει να επιλέξεις. Και ο Χίτσενς, αποφάσισε ότι ήταν πολύ σημαντικό για
τον ίδιο, να πάρει το μέρος της αμερικανικής αυτοκρατορίας κατά των «ισλαμιστών
φασιστών».
ο ρόλος της Ευρώπης
Αν οι Γερμανοί και οι Γάλλοι ήθελαν να σταματήσουν τον
πόλεμο θα είχαν κάνει πολλά. Όταν ο Ντε Γκωλ εναντιώθηκε σε ό,τι έκαναν οι
Η.Π.Α, στο Βιετνάμ, έβγαλε τη Γαλλία από το ΝΑΤΟ και δήλωσε ότι είναι ανάγκη να
ενωθεί η Ευρώπη, για να αντισταθεί στην αμερικανική αυτοκρατορία. Στην πρόσφατη
περίπτωση του Ιράκ, το 2003, οι Γάλλοι και οι Γερμανοί άσκησαν έντονη κριτική
πριν απ’ τον πόλεμο. Μόλις όμως ξέσπασε ο πόλεμος, έπρεπε να κινητοποιηθούν και
να ζητήσουν την καταδίκη των Η.Π.Α στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Έπρεπε να αρνηθούν
στις Η.Π.Α, τη χρήση βάσεων στα εδάφη τους, αλλά δεν έκαναν τίποτα. Ο Σιράκ
τους ευχήθηκε να επιτύχουν το γρηγορότερο. Ο Γάλλος Πρέσβης, είπε ότι οι Η.Π.Α
υπερέβαλαν ως προς το νέο ψήφισμα. Με ένα ψήφισμα, είπε, μπορούσαν να
καταλάβουν το Ιράκ. Και στην Ελλάδα, όπου ο πρωθυπουργός ψέλλισε κάτι κατά του
πολέμου, επειδή, όπως είπε, αυτή ήταν η κοινή γνώμη που υπερίσχυε, επέτρεψε τη
χρήση των βάσεων στην Κρήτη. Τι είδους αντίσταση ήταν αυτή; Δεν είναι αληθινή,
είναι ψεύτικη, με σκοπό να κρατήσουν τον κόσμο ικανοποιημένο για ένα διάστημα.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, πρέπει να κάνει μια επιλογή. Να επιλέξει
τη δημιουργία μιας διαφορετικής Ευρώπης, που θα προκαλεί τη νεοφιλελεύθερη
ηγεμονία. Οπότε, θα έχουμε μία σοσιαλδημοκρατική Ευρώπη, με κρατική παρέμβαση,
με αποκλεισμό των ιδιωτών από προμήθειες του Δημοσίου αφ’ ενός. Και αφ’ ετέρου
την αντίσταση στην αμερικανική αυτοκρατορία. Μπορεί να δημιουργηθεί αυτή η
Ευρώπη. Αλλά, Γαλλία και Γερμανία, έδειξαν ότι δεν ενδιαφέρονται γι’ αυτό. Οι
Αμερικάνοι, που έχουν τώρα όλους τους δορυφόρους της Ανατολικής Ευρώπης στο
ΝΑΤΟ, θα τους σπρώξουν στην Ευρώπη. Έτσι, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα είναι πολύ
αδύναμη. Θα έχει οικονομική οντότητα, αλλά όχι πολιτική. Αυτό επιθυμούν οι
Η.Π.Α και όπως φαίνεται το πετυχαίνουν. Ο κόσμος λέει πως θα υπάρξει και
αντίλογος, ασφαλώς! Ποιος όμως θα κερδίσει αυτόν τον πόλεμο; Προς το παρόν, απ’
ό,τι φαίνεται, η Γερμανία και η Γαλλία αδυνατούν να αντισταθούν στις Ηνωμένες
Πολιτείες. Γι’ αυτό οι Η.Π.Α χαίρονται που πήραν τη Βαγδάτη χωρίς αντίσταση,
επειδή τώρα μπορούν να λένε στην Ευρωπαϊκή Ένωση «Τα καταφέραμε χωρίς εσάς. Δεν
σας χρειαζόμαστε! Αν θέλετε να συνεργαστούμε, πρέπει να έρθετε γονυπετείς».
χωρίς εκδίκηση
Καταρχήν η Αλ Ανταλούς, ήταν μια καλή περίοδος στην
ανθρώπινη Ιστορία. Συνέβησαν και άσχημα πράγματα, ας μην την εξιδανικεύουμε,
αλλά σε γενικές γραμμές ήταν μια καλή περίοδος. Είναι και κάτι άλλο που
ξεχνάμε. Όταν ο Σαλαδίνος πήρε την Ιερουσαλήμ από τους Σταυροφόρους, το 12ο
αιώνα, ζήτησε να μην υπάρξει εκδίκηση. Όταν οι Χριστιανοί Σταυροφόροι, από «τις
βαρβαρικές περιοχές» όπως τις έλεγαν οι Άραβες, έφθασαν στην περιοχή εκείνη,
φέρθηκαν σαν βάρβαροι. Όταν κατέλαβαν την Ιερουσαλήμ, έκαψαν τους Εβραίους.
Έκαψαν τις Συναγωγές, έκαψαν γυναικόπαιδα Μουσουλμάνων. Ήταν μία κτηνωδία. Όταν
ο Σαλαδίνος πήρε πίσω την Ιερουσαλήμ, υπήρξαν Μουσουλμάνοι ηγέτες που ζήτησαν
να ανταποδώσουν. «Οφθαλμός αντί οφθαλμού και οδούς αντί οδόντος». Εκείνος είπε:
«Όχι, ο δρόμος αυτός δεν οδηγεί μπροστά». Μιλάμε για τον 12ο αιώνα.
Είπε ότι πρέπει να γίνει η Ιερουσαλήμ μια ανοικτή πόλη. Επέτρεψε στους Εβραίους
να ξαναχτίσουν τις Συναγωγές, είπε να μην πειράξουν εκκλησίες, να καθαρισθούν
απλώς τα τζαμιά, όπως το Αλ Αξά, το οποίο χρησιμοποιούταν ως στάβλος. Μπήκε στο
Αλ Αξά, πήρε νερό και άρχισε να καθαρίζει. Είπε: «Αυτός είναι ο δρόμος που
οδηγεί μπροστά». Η πόλη να μείνει ανοικτή για όλους τους πιστούς του «Βιβλίου».
Αυτό είναι ένα μάθημα που πρέπει να μάθουν οι Ισραηλινοί.
ελπίδα
Σήμερα, η κατάσταση φαίνεται δυσοίωνη. Η αμερικανική
αυτοκρατορία υπερισχύει, δεν έχει αντίποδα στην παγκόσμια κλίμακα και καταστέλλει
τους αντιπάλους ακόμα και με στρατιωτική ισχύ, για να διατηρήσει την ηγεμονία
της. Την ίδια στιγμή όμως, υπάρχει αντίσταση, που δεν είναι τόσο ισχυρή όσο θα ‘πρεπε.
Δεν είναι από πολιτικούς, που αποδείχτηκαν ευτελείς και κυνικοί, αλλά μια
αντίσταση από τα χαμηλά στρώματα. Ένα από τα πιο συγκινητικά γεγονότα του 2003,
ήταν ότι τη μέρα που άρχισε ο βομβαρδισμός της Βαγδάτης, εκατοντάδες χιλιάδες
μαθητές κατέβηκαν αυθόρμητα στο δρόμο και διαδήλωσαν στα κοινοβούλιά τους
ενάντια στο βομβαρδισμό. Οι μαθητές στο Λονδίνο, στην πιο πιστή χώρα προς τις
Η.Π.Α, εφηύραν και έκαναν χρήση τραγουδιών για συνθήματα και όταν πήγα να τους
μιλήσω, τραγουδούσαν το εξής σύνθημα: Ποιος αμόλησε τις βόμβες; Ο Μπους και ο
Μπλερ!» Και πολλά άλλα παρόμοια συνθήματα. Αυτό μου έδωσε την ελπίδα ότι
πρόκειται για μια νέα γενιά, που δεν έχει πρόβλημα με την ενασχόλησή της με την
πολιτική, όπως οι γενιές του 1980 και του ’90 και έτσι υπάρχει η ελπίδα ότι
ίσως φτιάξουν καλύτερο κόσμο. Εξάλλου, όσο θρήσκος κι αν είναι κάποιος στις
Η.Π.Α ή σε κάποιες περιοχές του Ισλαμικού κόσμου, κανείς δεν μπορεί να τα βάλει
με τους νόμους της φύσης. Οι άνθρωποι γέρνουν και πεθαίνουν. Οι παλαιές γενιές
πεθαίνουν και γεννιούνται νέες. Κι εγώ αντλώ μεγάλη ελπίδα από αυτή τη νέα
γενιά. Έχουμε λόγους να ελπίζουμε: μια ολόκληρη νέα γενιά τίθεται κατά του
πολέμου. Σ’ αυτή τη νέα γενιά εναποθέτουμε τις ελπίδες μας. Θα είναι ένας
μακρύς αγώνας.
____________
Από την εκπομπή της ΕΡΤ: «ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ», 2003
Μετάφραση: Σοφία Σιμώνη
