Καρτ Ποστάλ: Η Καμπάνα της Ελευθερίας

Η Καμπάνα της Ελευθερίας, φθάνει στo Σαιντ Λούις συνοδευόμενη από αστυνομικούς. - June 8, 1904 - Missouri Historical Society.
Η Καμπάνα της Ελευθερίας, φθάνει στo Σαιντ Λούις συνοδευόμενη από αστυνομικούς. - June 8, 1904 - Missouri Historical Society.

Καρτ Ποστάλ: Η Καμπάνα της Ελευθερίας

(μετάφραση: Κωνσταντίνος Σύρμος)

Η Καμπάνα της Ελευθερίας, γνωστή έως τότε ως:
Καμπάνα της Βουλής ή Καμπάνα της Παλαιάς Βουλής, είναι ένα εμβληματικό σύμβολο της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας, το οποίο βρίσκεται στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια. Τοποθετημένη κάποτε στο καμπαναριό της Βουλής της Πενσυλβάνια (που τώρα πλέον ονομάζεται Αίθουσα Ανεξαρτησίας), βρίσκεται σήμερα απέναντι από το Κέντρο Καμπάνας της Ελευθερίας, στο Εθνικό Ιστορικό Πάρκο Ανεξαρτησίας. Η κατασκευή της Καμπάνας ανατέθηκε το 1752 από την επαρχιακή Συνέλευση της Πενσυλβάνια, στην εταιρεία Lester and Pack του Λονδίνου (γνωστή στη συνέχεια ως χυτήριο του Whitechapel Bell) και χαράχτηκε επάνω της η φράση: «Διακηρύξτε την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Σε όλη τη Χώρα σε όλους τους Κατοίκους Της», μια βιβλική αναφορά από το Βιβλίο του Λευιτικού (25:10). Η καμπάνα ράγισε για πρώτη φορά όταν πρωτοήχησε, μετά την άφιξή της στη Φιλαδέλφεια. Δύο φορές επισκευάστηκε από δύο ντόπιους εργάτες, τον John Pass και τον John Stow, των οποίων τα επώνυμα εμφανίζονται στην καμπάνα. Στα πρώτα χρόνια ύπαρξής της, η καμπάνα χρησιμοποιήθηκε για να καλεί τους νομοθέτες σε νομοθετικές συνεδρίες και να ειδοποιεί τους πολίτες για δημόσιες συναντήσεις και διακηρύξεις.

Αν και δεν υπάρχει σύγχρονη μαρτυρία για το χτύπημα της Καμπάνας της Ελευθερίας, οι περισσότεροι ιστορικοί πιστεύουν ότι ήταν μία από τις καμπάνες που χτύπησαν – παρόλο που δεν έγινε καμία άμεση ανακοίνωση της ψηφοφορίας του Δεύτερου Ηπειρωτικού Κογκρέσου για ανεξαρτησία, κι έτσι η καμπάνα δεν θα μπορούσε να είχε χτυπήσει στις 4 Ιουλίου 1776 για αυτήν την ψηφοφορία. Οι καμπάνες ήχησαν στις 8 Ιουλίου, για να σηματοδοτήσουν την ανάγνωση της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών. Μετά την εξασφάλιση της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας, η καμπάνα έπεσε σε μία σχετική αφάνεια μέχρι τη δεκαετία του 1830, όπου η καμπάνα υιοθετήθηκε ως σύμβολο από τις κοινωνικές ομάδες κατάργησης της δουλείας, οι οποίες και την ονόμασαν «Καμπάνα Ελευθερίας».

Η Καμπάνα, απέκτησε τη χαρακτηριστική μεγάλη ρωγμή της κάποια στιγμή στις αρχές του 19ου αιώνα – μια ευρέως διαδεδομένη διήγηση ισχυρίζεται ότι ράγισε καθώς την χτυπούσαν μετά το θάνατο του επικεφαλής της δικαιοσύνης John Marshall, το 1835. Με αφετηρία το 1885, η πόλη της Φιλαδέλφεια — στην οποία ανήκε η καμπάνα — επέτρεψε να τη χρησιμοποιήσουν σε διάφορες εκθέσεις και πατριωτικές συγκεντρώσεις. Η καμπάνα προσέλκυσε τεράστια πλήθη όπου κι αν πήγε, πρόσθετες ρωγμές δημιουργήθηκαν και τα κομμάτια που έσπασαν τα μοιράστηκαν κυνηγοί σουβενίρ. Το τελευταίο ταξίδι έκθεσής της συνέβη το 1915, μετά από το οποίο η πόλη αρνήθηκε να την παραχωρήσει ξανά.

Το Σύμβολο

Μεγάλο μέρος της σύγχρονης εικόνας της Καμπάνας, ως κειμηλίου της Διακήρυξης της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας, δημιουργήθηκε από τον συγγραφέα George Lippard. Στις 2 Ιανουαρίου 1847, η ιστορία του: «Τέταρτη Ιουλίου 1776» εμφανίστηκε στο Saturday Courier. Tο διήγημα απεικόνιζε έναν ηλικιωμένο καμπανιστή, όπου στις 4 Ιουλίου 1776, καθόταν σκυθρωπός δίπλα στην καμπάνα, φοβούμενος ότι το Κογκρέσο δεν θα είχε το θάρρος να διακηρύξει την ανεξαρτησία του. Στην πιο δραματική στιγμή, ένα νεαρό αγόρι εμφανίζεται, μεταφέροντας την οδηγία στον γέρο να χτυπήσει την καμπάνα. Η ιστορία ανατυπώθηκε ευρέως και συνέδεσε στενά στο μυαλό του κόσμου την Καμπάνα της Ελευθερίας με τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας. Το σημείο αυτό του διηγήματος ανατυπώθηκε ως ιστορικό γεγονός στο The Pictorial Field Guide to the Revolution, του ιστορικού Benson J. Lossing (που δημοσιεύθηκε το 1850). Και διδάχθηκε  ευρέως – και για πολλές γενιές – στα σχολικά αναγνωστικά.

Το 1876, αξιωματούχοι της πόλης συζήτησαν τον ρόλο που πρέπει να διαδραματίσει η καμπάνα στις εορταστικές εκδηλώσεις του έθνους. Κάποιοι ήθελαν να την επισκευάσουν έτσι ώστε να μπορεί να ακούγεται στην Έκθεση της Εκατονταετηρίδας, που θα πραγματοποιείτο στη Φιλαδέλφεια, αλλά η ιδέα δεν υιοθετήθηκε. Οι θεματοφύλακες της Καμπάνας κατέληξαν στο συμπέρασμα, ότι ήταν απίθανο το μέταλλό της να μπορεί να μετατραπεί σε αυτό μιας καμπάνας, που θα είχε ευχάριστο ήχο και ότι η ρωγμή είχε γίνει πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της. Αντ ' αυτού, κατασκευάστηκε ένα αντίγραφό της που ζυγίζει 13.000 λίβρες (5.900 κιλά. 1.000 λίβρες για κάθε μία από τις αρχικές πολιτείες). Το μέταλλο που χρησιμοποιήθηκε για αυτή που ονομάστηκε: «Η Καμπάνα της Εκατονταετηρίδας», περιλάμβανε τέσσερα λιωμένα κανόνια: ένα από κάθε πλευρά στον Αμερικανικό Επαναστατικό Πόλεμο και ένα από κάθε πλευρά στον Εμφύλιο Πόλεμο. Αυτή η καμπάνα ακουγόταν στους εκθεσιακούς χώρους στις 4 Ιουλίου 1876. Αργότερα αναπλάστηκε για να βελτιωθεί ο ήχος της και σήμερα είναι η καμπάνα που συνδέεται με το ρολόι στο καμπαναριό της Αίθουσας Ανεξαρτησίας. Ενώ η Καμπάνα της Ελευθερίας δεν εκτέθηκε στην έκθεση πολλοί επισκέπτες της έκθεσης ήρθαν για να την δουν και η εικόνα της ήταν πανταχού παρούσα στους εκθεσιακούς χώρους —πωλήθηκαν μυριάδες αναμνηστικά που φέρουν την εικόνα ή το σχήμα της και τα κρατικά περίπτερα πουλούσαν αντίγραφα της Καμπάνας με υλικά από πέτρα έως και καπνό. Το 1877, η καμπάνα κρεμάστηκε από την οροφή της Αίθουσας Συνελεύσεως, από μια αλυσίδα με δεκατρείς συνδέσμους.

Κληρονομιά

Εκτός από τις ρεπλίκες που εμφανίζονται στο Εθνικό Ιστορικό Πάρκο της Ανεξαρτησίας, τα αρχικά αντίγραφα της Καμπάνας της Ελευθερίας, περιλαμβάνουν τη λεγόμενη: «Καμπάνα της Δικαιοσύνης» ή «Καμπάνα της Ελευθερίας των γυναικών», η οποία ανατέθηκε το 1915 από τους σουφραγκιστές, για να υποστηρίξει το δικαίωμα ψήφου των γυναικών. Αυτή η καμπάνα είχε την ίδια επιγραφή με την Καμπάνα της Ελευθερίας, με δύο πρόσθετες λέξεις: «καθιέρωση δικαιοσύνης», λέξεις που λαμβάνονται από το προοίμιο του Συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών. Το γλωσσίδι του κουδουνιού ήταν αλυσοδεμένο στην καμπάνα, ώστε να μην μπορεί να χτυπήσει, συμβολίζοντας την αδυναμία των γυναικών, χωρίς την ψήφο, να επηρεάσουν τα πολιτικά γεγονότα. Η Καμπάνα της Δικαιοσύνης περιόδευσε εκτενώς για να δώσει δημοσιότητα στο ζήτημα αυτό. Μετά το πέρασμα της Δέκατης Ενάτης Τροπολογίας (που έδινε το δικαίωμα στις γυναίκες να ψηφίσουν), η Καμπάνα της Δικαιοσύνης μεταφέρθηκε στο μπροστινό μέρος της Αίθουσας της Ανεξαρτησίας, στις 26 Αυγούστου 1920, για να ηχήσει τελικά. Παρέμεινε σε μια πλατφόρμα πριν από την Αίθουσα Ανεξαρτησίας για αρκετούς μήνες, πριν οι αξιωματούχοι της πόλης απαιτήσουν να αφαιρεθεί και σήμερα βρίσκεται στο Washington Memorial Chapel.

______________________
πηγή: 
wikipedia


Προτάσεις